جزایری افزود: دهه اول انقلاب خصوصا ماه‌ها و سال‌های اول آن، کشور در شرایط خاصی قرار داشت، نظام به طور کامل مستقر نشده بود، ارکان و نهادهای قانونی مورد نیاز با هویت اسلامی و انقلابی هنوز شکل نگرفته بود و یا به ثبات لازم نرسیده بود و انسجام و آمادگی برای دفاع همه‌جانبه در مقابل تجزیه‌طلبی‌های قوم‌گرایانه و آشوب‌طلبی‌های روشنفکرمآبانه مبتنی بر ایدئولوژی‌های انحرافی و التقاطی فراهم نشده بود.
وی تمیز دادن اهداف، نیات، مواضع و رفتار و جریان‌های فکری، سیاسی و نیز کسانی که در آن روزها در قدرت سیاسی کشور سهیم شده بودند و بر مصادر اجرایی و تقنینی کشور تکیه زده بودند را بسیار سخت و دشوار معرفی و خاطرنشان کرد: در نگاهی کلان، صف‌بندی‌های مقابل انقلاب و رهبری در دهه اول انقلاب به‌خصوص سال‌های آغازین، طیف متنوعی را در بر می‌گیرد که حکایت از زاویه‌دار بودن آن‌ها نسبت به اسلام عزیز، امام و آرمان‌های انقلابی ملت ایران داشت.
جزایری با اشاره به جریان‌های فکری، سیاسی فعال صحنه سیاسی آن روز کشور که تدریجا از قطار انقلاب پیاده شدند، گفت: از جمله این پدیده‌ها، جریان‌هایی بودند که از همان ابتدا مسیری کاملا مخالف انقلاب و نظام داشتند و حضرت امام(ره) به موضع‌گیری برابر آن‌ها پرداختند که در این میان جریان سلطنت‌طلب‌ها و جریان چپ‌گرایی مارکسیستی برجسته‌تر بودند.
معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستادکل نیروهای مسلح، جریان‌هایی که از ابتدای پیروزی انقلاب و استقرار نظام با امام(ره) همراهی کردند، اما تدریجا و به مرور زمان مسیر خود را به دلیل عدم تعهد و پایبندی به اسلام و نظام ولایت فقیه از انقلاب و مردم جدا کردند را یکی دیگر از جریان‌ها نام برد و افزود: ملی‌گراها، لیبرال‌ها و طیف‌هایی از جریان روشنفکری از جریان‌هایی بودند که با فاصله‌گیری از امام(ره) و آرمان‌های انقلاب خود را منزوی و حذف کردند که در این میان از گروه‌های شناسنامه‌دار می‌توان از نهضت آزادی و جریان حامی بنی‌صدر نام برد.
وی در ادامه تصریح کرد: نهضت آزادی با توجه به عمق انحرافات اعضای خود از سوی حضرت امام(ره) کنار گذاشته شد، آن‌ها حتی در آغاز استقرار نظام، دولت موقت را در اختیار داشتند. جریان بنی‌صدر هم با توجه به طرز فکر و عملکرد انحرافی آن، با روشنگری‌های امام(ره) و تصویب عدم کفایت سیاسی او در مجلس شورای اسلامی از ریاست جمهوری برکنار شد و پس از مدتی به طرز بسیار زشت و زننده‌ای به خارج از کشور فرار کرد.
معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستادکل نیروهای مسلح در تبیین بسترها و زمینه‌های مواجهه امام(ره) با فتنه ملی‌گراها که در دوره بنی‌صدر عینیت پیدا کرد، اظهار داشت: بنی‌صدر در بهمن 58 در جریان اولین انتخابات ریاست جمهوری توانست با حدود 11 میلیون رای به عنوان اولین رئیس‌جمهور بر کرسی قوه مجریه تکیه زند. امام(ره) در برخورد با بنی‌صدر در گام اول از راهبرد نصیحت استفاده کرد و از همان مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری، با بیان اینکه من از آقای بنی‌صدر می‌خواهم که مابین قبل و بعد از ریاست جمهوری در احوال روحی‌شان تفاوتی نباشد، هشدارهای لازم را مبذول داشتند. امام(ره) با آگاهی از شخصیت بنی‌صدر و به جهت تجربه گذشته، به‌ویژه پس از پیروزی انقلاب در دولت موقت و قدرت‌یابی ملی‌گراها در مراسم تنفیذ، شاخص و مرز حمایتی خود را که نوعی هشدار نیز تلقی می‌شد چنین بیان کردند که "تنفیذ و نصب اینجانب و رای ملت مسلمان ایران محدود است به عدم تخلف ایشان از احکام مقدسه و تبعیت از قانون اساسی. "
جزایری با برشماری رخدادهای دوره بنی‌صدر و فتنه‌هایی که توسط او و دفتر هماهنگی منسوب به رئیس‌جمهور کلید زده شد، نگرانی حضرت امام(ره) از زاویه‌گیری بنی‌صدر را قابل درک توصیف کرد و گفت: بنی‌صدر از همان ماه‌های اولیه با ایجاد جنگ روانی علیه نیروهای اصولگرا و انقلابی و تلاش برای شکاف، دودستگی و تقابل بین مسئولان و لایه‌های مختلف نظام، جبهه جدیدی را پیش روی امام راحل و همه وفاداران به انقلاب و آرمان‌های بلند آن گشود، ایجاد تنش در ماجرای انتخاب نخست وزیر و کابینه و گسترش دامنه اختلاف با شهید رجایی (نخست وزیر)، دستور بمباران محل انهدام هواپیماها و بالگردهای آمریکا باقی‌مانده در حمله به صحرای طبس که منجر به از بین رفتن اسناد و اطلاعات با ارزش بر جای مانده از متجاوزان آمریکایی و نیز توطئه‌های بعدی آن‌ها علیه جمهوری اسلامی شد، از جمله اقدامات خلاف مصالح کشور و نظام است که در کارنامه بنی‌صدر ثبت شده است.
وی کارشکنی‌های بنی‌صدر در جنگ تحمیلی و مخالفت‌های وی با تصمیم‌های فرماندهان و تدابیر حضرت امام(ره) و اتخاذ رویکردی لیبرالی و ناکارآمد در مقابله با دشمن در میدان‌های نبرد را از دیگر مصادیق نافرمانی‌های او برشمرد و گفت: شواهد و قرائن حکایت از آن می‌کرد که بنی‌صدر عملا در مسیر تجربه شده بازرگان و ملی‌گراها حرکت می‌کرد و تدابیر و هشدارهای نجات‌بخشی که امام برای جدا کردن وی از گروهک‌های التقاطی و ضدانقلاب اتخاذ کرد موثر واقع نشد تا اینکه امام(ره) به ناچار در تاریخ بیستم خردادماه سال 60 وی را از فرماندهی کل قوا عزل کرد.
معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستادکل نیروهای مسلح در پایان، راز موفقیت امام(ره) در برخورد با فتنه‌های فراروی انقلاب و جریان‌های انحرافی را خدامحوری، تکلیف‌گرایی، بصیرت در تحلیل، شجاعت و شهامت در تصمیم‌گیری و اقدام دانست و تاکید کرد: رویکرد و رفتار امام(ره) در مواجهه با فتنه‌ها، آموزه و معیاری برای قضاوت‌ها و رفتارها در میان نسل‌های انقلاب شد و در ادامه نوع برخورد جانشین برحق امام راحل مقام معظم رهبری با فتنه‌های دهه دوم و سوم انقلاب به‌ویژه فتنه سال‌های 78 و 88 نیز نشان می‌دهد که انقلاب با سکانداری ولایت فقیه به راه خود ادامه می‌دهد و تغییر راهبردهای آمریکا و نظام ابرسرمایه‌داری جهانی هرگز نخواهد توانست ملت بابصیرت و باصلابت ایران را فریب دهد و به مسلخ کشاند.
